İyiliksever Kırkayak

– Canım bugün birisine iyilik etmek istiyor. Kime, ne iyilik yapabilirim ki?
Kırkayak, taşın altından başını çıkarıp da güneşi görünce böyle konuştu. Onun kendi kendine konuşma gibi bir âdeti vardı. Çünkü yalnızlığını ancak böyle gideriyordu. Sanki kendisi karşısına geçiyor, onunla tartışıyordu.
– Bugün güzel olacak. İçimdeki sevincin bir kaynağı olmalı. Bu güneş örneğin, sabahları güzelleştiren güneştir. Bulutsuz bir göğü her zaman sevmişimdir.
Kırkayak birkaç adım attı. Bu ne demekti, biliyor musunuz? Kırk ayağı da bir iki adım attı demektir. Uzaktan kara trene benziyordu. Tekerlekleri yerine kıl gibi ince ayakları vardı. Yürürken bir ileri, bir geri gidiyordu.