Ulduz ve Konuşan Bebek

Akşam olmak üzereydi.
Ulduz çocuk, evin sandık odasındaydı. Oyuncak bebeğini karşısına almış onunla konuşuyordu.
– Sana sırrımı anlatayım mı koca bebek? Dinle bak!
Benim senden başka kimsem yok. Annemi hiç anımsamıyorum. Babam onu kendi babasının evine göndermiş. Gidiş o gidiş... Babam eve yeni bir anne getirdi. O da canım babacığımı ayırdı benden.
Geçen gün de ineğimizi kestiler. Oysa onunla güzel güzel dertleşirdim. Ben yanında olmazsam süt vermezdi.
Haydi sen de konuş benimle! Ne olursun!..
Ulduz kız saatlerce bebeğe böyle yalvardı. Bebek onunla hâlâ konuşmuyordu.
Ulduz ağlamaya başladı. Bir yandan gözünün yaşını siliyor, bir yandan da söyleniyordu.
Tam bu sırada usulca bir ses duydu: