Adım Çocukların Olsun

Evimiz on ikinci katta. Aparatmanın en son katı. Yerden çok göğe yakınız. Başka apartmanların bacaları, antenleri gözükür buradan. Kuşlar, uçaklar geçer üstümüzden. Kentin sisi, bulutu takılır.
Çekme kat diyor babam bizim daireye. Nasıl çekmişler, nasıl geriye almışlar kocaman evimizi, orasını söylemiyor. Fazla çektikleri için mi, penceremizin önüne oturduğumda sokaklar, caddeler gözükmüyor. Karıncalara uzak, kuşlara yakınım.